Korekcija očnih anomalija i pogrešaka u očima najlakše se sanira i prevenira kod djece.
Piše: Dr. Muhamed Suljić, specijalista oftalmologije
Biografija: Dr. Muhamed Suljić, specijalista oftalmologije rođen je u Libiji, trenutno živi u Bihaću. Medicinski fakultet je završio u Sarajevu. Trenutno radi u kantonalnoj bolnici „dr. Irfan Ljubijankić“ na odjeljenju oftalmologije u Bihaću.
Uvod: Informacije koje se nalaze oko nas oko 80% prikupljamo vizualno. Djeca najviše uče kroz vizualne sadržaje, pa tako kroz odrastanje najviše se koriste vizualna pomagala. U toku razvoja djeteta mogući su nastanci problema koje je vrlo bitno što ranije uočiti kako bi se na vrijeme mogli sanirati. U nastavku pročitajte više o kratkovidnosti, dalekovidnosti ali i astigmatizmu koji se pojavljuje kod djece. Imali smo čast razgovarati sa dr. Suljić, te saznati više informacija o razvoju očiju kod djece ali i problema koji se mogu pojaviti.
U najvećem broju slučajeva problemi sa vidom se javljaju već u dječjoj dobi. Korekcija očnih anomalija i pogrešaka najlakše se sanira i prevenira kod djece. Razlog tome je činjenica da se oko kao i drugi organi još uvijek razvija, te je dosta lakše korigovati anomalije u njihovom nastajanju. Najidealnije vrijeme za prvi pregled djece, ukoliko roditelji posumnjaju na slabiji vid, je u dobi od treće do šeste godine života.
Upozoravajući znakovi koji upućuju na eventualne probleme sa vidom su: konstantno sjedenje preblizu televizoru, naginjanje glave kako bi bolje vidjeli, konstantno trljanje očiju iako nisu pospani, pretjerano suzenje očiju, izbjegavanje aktivnosti koje zahtijevaju rad na blizinu i na daljinu, žaljenje na glavobolje i umorne oči.
Najčešće refraktivne greške oka su kratkovidnost (myopia), dalekovidnost (hypermetropia) i astigamtizam (astigmatismus).
Kratkovidnost (myopia)
Najčešći nastanak kratkovidnosti kod djece je uzrokovan povećanim rastom oka u dužinu, a posljedica je prvenstveno genetskog naslijeđa. Također, nastanak i rast dioptrije podložan je i načinu života jer sve više vremena provodimo pred ekranima i u zatvorenom prostoru, zbog toga je važno djeci ograničiti predugo gledanje u ekran i poticati ih da što više vremena provode vani u igri. Prema dostupnim podacima u SAD-u preko 40% stanovništva je kratkovidno, dok u Kini i Japanu taj postotak je oko 80%. Tačne podatke za BiH nemamo, ali iz onog što vidimo na pregledima i kod nas veliki postotak školske djece počinje da nosi naočale.
Kratkovidnost se najčešće javlja u školskoj dobi nakon čega se postupno povećava do 20-te godine života, iako može rasti i kasnije. Kratkovidne osobe dobro vide na blizu, a žale se na zamagljen vid na daljinu, škilje i stišću kapke kad žele jasnije vidjeti na daljinu, rjeđe se žale i na glavobolje. Kratkovidnost se može korigovati sa konkavnim (minus) naočalama, kontaktnim lećama i hirurškim zahvatima na rožnici.
Dalekovidnost (hypermetropia)
Dalekovidnost je normalno prisutna nakon rođenja, ali tokom djetinjstva, kako oko raste, postupno se smanjuje. U populaciji između 20. i 30. godine oko 20% osoba ima dipotriju veću od +1 D. Problem kod dalekovidnosti su veće dioptrije jer osobe ne vide jasno ni na blizinu ni na daljinu te dolazi do razvoja slabovidnosti. Dalekovidne osobe dosta često se žale na glavobolje prilikom rada na blizinu. Korekcija se vrši konveksnim (plus) naočalama, kontaktnim lećama te hirurškim zahvatima.
Astigmatizam (astigmatismus)
Kod oka koje ne treba dioptriju, ali i kod kratkovidnog i dalekovidnog oka, zrake svijetla koje ulaze u oko se fokusiraju u jednu tačku. Kod astigmatizma se to ne dešava jer nije jednaka dioptrija na površini oka. Zbog toga osobe sa astigmatizmom imaju zamagljen vid na svim udaljenostima. Najčešće je kombinovan sa kratkovidnošću i dalekovidnošću. Da bi jasnije vidjele, osobe sa astigmatizmom stišću kapke, približavaju tekst očima, naginju i okreću glavu. Poput kratkovidnosti i dalekovidnost obično se može u potpunosti ispraviti naočalama sa cilindričnim staklima, kontaktnim lećama i hirurškim zahvatom.
