Prema istraživanju, gubitak vida i depresija česta su stanja s velikim zdravstvenim implikacijama, ali zašto se tačno ova poveznica dešava još nije jasno u potpunosti.
Suradanja između kineskih i australijanskih istraživača otkrila je da se vizualno zdravlje može povezati s depresivnim simptomima i izmijenjena neurobiologija mozga, prema riječima dr. X. Z., Guangdong Eye institutu, odsjeku za oftalmologiju i Guangdong kardiovaskularnom institutu, Guangdong bolnici i akademiji Medicinskih znanosti.
Prema njemu, gubitak vida i depresija česta su stanja s velikim zdravstvenim implikacijama. Međutim, mehanizam te asocijacije ostaje misteriozan.
Zhang i njegovi suradnici započeli su put istraživanja u martu 2006. godine do jula 2010. godine, u kojoj su ispitivali 114,583 volontera (od čega su 54.5% žene, 39-72 godine starosti), a istraživači su proučavali poveznicu između depresije i mikro i makrostrukture mozga u podgrupama podijeljenim prema vidnoj oštrini.
Uobičajena udaljenost vizualne oštrine mjerena je korištenjem logaritma znakova minimalnog ugla rezolucije (logMAR). Depresija je identifikovana na osnovu Upitnika o zdravlju pacijenata (PHQ) ili putem psihijatrijske dijagnoze zasnovane na intervjuu. Učesnici podgrupe podvrgnuti su multimodalnoj magnetnoj rezonanciji (MRI) mozga i PHQ evaluaciji tokom posjete snimanja nakon 2014. godine.
Glavni rezultati i mjere bili su depresija, depresivni simptomi i fenotipovi izvedeni iz slike iz T1-ponderisane i difuzijske magnetne rezonance.
Poveznica depresije s vidom
Rezultati su pokazali da je vizualna oštrina lošija za 1 red (povećanje od 0,1 logMAR) povezana sa 5% većim izgledima za depresiju (odnos šanse, 1,05; 95% interval pouzdanosti 1,04-1,07) nakon prilagođavanja starosti; spola; etničke pripadnosti; Townsend-ovog indeksa; obrazovne kvalifikacije; pušenja; konzumiranja alkohola; gojaznosti; fizičke aktivnosti; historije hipertenzije, dijabetesa i hiperlipidemije; i porodične historije depresije.
Istraživači su otkrili da je od 7.844 učesnika koji su bili podvrgnuti magnetnoj rezonanciji, „uočena linearna povezanost između PHQ rezultata i lijevog volumena sive tvari u suprakalkarinskom korteksu (koeficijent, 7,61; 95% CI, 3,90-11,31) i srednje izotropne vrijednosti zapreminskog udjela (ISOVF) u desnom forniksu i/ili stria terminalis (koeficijent, 0,003; 95% CI, 0,001-0,004) nakon korekcije za višestruko poređenje.
Pored toga, njihova povezanost mogla se promijeniti vidnom oštrinom, a povećani PHQ rezultat povezivao se s višim ISOVF nivoima među kojima su bili oni s lošijom vidnom oštrinom.
Rezultati su ukazali na povezanost između zdravlja vida i depresije i da je karakteristika difuzije ISOVF-a u forniksu (cres) i/ili stria terminalis povezana sa simptomima depresije kod sudionika sa slabijom vidnom oštrinom.
